Wikistad
Geen bewerkingssamenvatting
Label: rte-wysiwyg
Geen bewerkingssamenvatting
Label: rte-wysiwyg
Regel 7: Regel 7:
 
In 1992 geraakte [[Cornelis Pieters]] van de [[ChristenPartij|Christelijke Partij]] verkozen als [[eerste minister]]. Lindemans werd voorgesteld als de nieuwe [[Ministerie van Justitie|Minister van Justitie]]. Anderhalf jaar later viel de [[regering-Pieters]] en volgde partijgenote [[Anna Westerhof]] hem op als eerste minister. In [[regering-Westerhof|haar regering]] kwam een nieuw Gerechtelijk Wetboek tot stand. Dit wetboek van 1994 verving een ouder Gerechtelijk Wetboek van 1965. Ondertussen is ook het Lindemans-wetboek reeds grotendeels aangepast. In 1995 kwam ook de regering-Westerhof ten val en stapte Lindemans bijgevolg op als Minister van Justitie.
 
In 1992 geraakte [[Cornelis Pieters]] van de [[ChristenPartij|Christelijke Partij]] verkozen als [[eerste minister]]. Lindemans werd voorgesteld als de nieuwe [[Ministerie van Justitie|Minister van Justitie]]. Anderhalf jaar later viel de [[regering-Pieters]] en volgde partijgenote [[Anna Westerhof]] hem op als eerste minister. In [[regering-Westerhof|haar regering]] kwam een nieuw Gerechtelijk Wetboek tot stand. Dit wetboek van 1994 verving een ouder Gerechtelijk Wetboek van 1965. Ondertussen is ook het Lindemans-wetboek reeds grotendeels aangepast. In 1995 kwam ook de regering-Westerhof ten val en stapte Lindemans bijgevolg op als Minister van Justitie.
   
Halverwege 1998 stapte Lindemans' partijgenoot [[Karel Boeykens]] op als Minister van Justitie in de [[regering-Hofstra]]. Al snel werd Lindemans genoemd als een mogelijke opvolger. De dag nadien maakte eerste minister [[Carolina Hofstra]] bekend dat Lindemans tot Minister van Justitie werd benoemd. De regering-Hofstra hield stand en na de verkiezingen in 2000 mocht Lindemans minister blijven in het [[regering-Hofstra II|kabinet-Hofstra II]]. Vanaf 2004 zette hij zijn functie niet meer verder. Ook werd hij bekend in zijn twee ambtstermijn als de hervormer van het gevangenissenwezen van [[Libertas]]. De [[gevangenis van Doesveld]] was één van Lindemans grote projecten waarmee hij een centralisatie van de gevangenisbevolking wilde realiseren om overbevolking in kleinere gevangenissen tegen te gaan.
+
Halverwege 1998 stapte Lindemans' partijgenoot [[Karel Boeykens]] op als Minister van Justitie in de [[regering-Hofstra]]. Al snel werd Lindemans genoemd als een mogelijke opvolger. De dag nadien maakte eerste minister [[Carolina Hofstra]] bekend dat Lindemans tot Minister van Justitie werd benoemd. De regering-Hofstra hield stand en na de verkiezingen in 2000 mocht Lindemans minister blijven in het kabinet-Hofstra. Vanaf 2004 zette hij zijn functie niet meer verder. Ook werd hij bekend in zijn twee ambtstermijn als de hervormer van het gevangenissenwezen van [[Libertas]]. De [[gevangenis van Doesveld]] was één van Lindemans grote projecten waarmee hij een centralisatie van de gevangenisbevolking wilde realiseren om overbevolking in kleinere gevangenissen tegen te gaan.
   
 
In zijn gehele politieke carrière is Lindemans niet één keer opgekomen bij de verkiezingen. Na zijn politieke afscheid bleek dat hij één van de populairste politici van Libertas was. Ook op televisie was hij een graag geziene gast in praatprogramma's. Na de politiek nam Lindemans zijn taak als professor weer op. In 2006 verloor hij de decaanverkiezingen van [[Philip Selten]].
 
In zijn gehele politieke carrière is Lindemans niet één keer opgekomen bij de verkiezingen. Na zijn politieke afscheid bleek dat hij één van de populairste politici van Libertas was. Ook op televisie was hij een graag geziene gast in praatprogramma's. Na de politiek nam Lindemans zijn taak als professor weer op. In 2006 verloor hij de decaanverkiezingen van [[Philip Selten]].

Versie van 12 aug 2017 15:33

Frits Lindemans

Frits Jacobus Lindemans (15 mei 1957) is een Libertaans voormalig politicus en professor aan de Universiteit van Muntegu. Hij was tweemaal Minister van Justitie, in totaal zo'n negen jaar. Hij is vooral bekend geworden voor zijn herstructurering van de gevangenissen en het invoeren van een nieuw Gerechtelijk Wetboek. Hij was lid van de Christelijke Partij.

Biografie

Lindemans werd geboren in 1957 in Piatra, een gemeente in het Wikigebergte. Hij studeerde rechten aan de Universiteit van Muntegu en behaalde ook twee diploma's in het buitenland. Na zijn studies werd hij professor gerechtelijk recht aan deze universiteit. In continentaal Europa is hij een graag geziene gastprofessor. Van Lindemans verschenen ook tal van publicaties en leerhandboeken die nog steeds gebruikt worden in de rechtenopleiding aan verschillende universiteiten.

In 1992 geraakte Cornelis Pieters van de Christelijke Partij verkozen als eerste minister. Lindemans werd voorgesteld als de nieuwe Minister van Justitie. Anderhalf jaar later viel de regering-Pieters en volgde partijgenote Anna Westerhof hem op als eerste minister. In haar regering kwam een nieuw Gerechtelijk Wetboek tot stand. Dit wetboek van 1994 verving een ouder Gerechtelijk Wetboek van 1965. Ondertussen is ook het Lindemans-wetboek reeds grotendeels aangepast. In 1995 kwam ook de regering-Westerhof ten val en stapte Lindemans bijgevolg op als Minister van Justitie.

Halverwege 1998 stapte Lindemans' partijgenoot Karel Boeykens op als Minister van Justitie in de regering-Hofstra. Al snel werd Lindemans genoemd als een mogelijke opvolger. De dag nadien maakte eerste minister Carolina Hofstra bekend dat Lindemans tot Minister van Justitie werd benoemd. De regering-Hofstra hield stand en na de verkiezingen in 2000 mocht Lindemans minister blijven in het kabinet-Hofstra. Vanaf 2004 zette hij zijn functie niet meer verder. Ook werd hij bekend in zijn twee ambtstermijn als de hervormer van het gevangenissenwezen van Libertas. De gevangenis van Doesveld was één van Lindemans grote projecten waarmee hij een centralisatie van de gevangenisbevolking wilde realiseren om overbevolking in kleinere gevangenissen tegen te gaan.

In zijn gehele politieke carrière is Lindemans niet één keer opgekomen bij de verkiezingen. Na zijn politieke afscheid bleek dat hij één van de populairste politici van Libertas was. Ook op televisie was hij een graag geziene gast in praatprogramma's. Na de politiek nam Lindemans zijn taak als professor weer op. In 2006 verloor hij de decaanverkiezingen van Philip Selten.