De Oosterse Plaag was een dodelijke, besmettelijke ziekte, die werd veroorzaakt door enterobacteriën, genoemd naar de Libertaanse bacterioloog Alexander Meerman. In de eerste plaats werd de ziekte gedragen door knaagdieren, vooral ratten, en verspreid naar de mens via vlooien. De ziekte was berucht door de Libertaanse geschiedenis heen, als gevolg van de ongeëvenaarde omvang van de dood en de verwoesting. Ongeveer 90% van de gevallen werd gemeld in Oost-Libertas, vandaar de naam.
Afhankelijk van de longinfectie of hygiënische omstandigheden, kon de Oosterse Plaag ook kan worden verspreid in de lucht door direct contact of door besmet, onvoldoende verhitte materialen of voedsel. De symptomen van de ziekte waren afhankelijk van de concentratie van de infectie in elke persoon. De ziekte was actief tot de 19e eeuw, maar dan op een veel kleinere schaal dan in de middeleeuwen.
Etymologie[]
De naam "Oosterse Plaag" kwam van de locatie van de ziekte, die zich voor 90% in Oost-Libertas bezighield, maar ook de rest van Libertas teisterde. Volgens de inwoners van Oost-Libertas was de ziekte een echte plaag en werd daarom Oosterse Plaag genoemd door de rest van de bevolking.
Epidemiologie en distributie[]
Infectie en transmissie[]
Overdracht van de Oosterse Plaag op een niet-geïnfecteerd individu was mogelijk via een van de volgende middelen:
- Hoesten of niezen op een andere persoon.
- Het aanraken van een besmet persoon, met inbegrip van seksuel contact.
- Het aanraken van bodemverontreiniging of een besmet oppervlak.
- Het micro-organisme dat langdurig in de lucht rondhangt.
- Het eten of drinken van besmet voedsel of water.
- Het aanraken van besmette insecten of andere dieren.
De Oosterse Plaag circuleert in dierlijke reservoirs, met name bij knaagdieren en de natuurlijke brandpunten van de besmetting werden gevonden in alle provincies van Libertas. De natuurlijke brandpunten van de Oosterse Plaag zijn gelegen in een smalle strook in de koudere en koelere delen van de gematigde klimaatzones, waarvan Oost-Libertas een perfect voorbeeld is. Ook Wikistad en de Esdoornheuvels hadden zo'n gematigd, kouder klimaat.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, waren ratten niet direct begonnen met de verspreiding van de Oosterse Plaag. Het is vooral een ziekte van de vlooien, die de ratten besmetten, waardoor de ratten zich de eerste slachtoffers van de Oosterse Plaag konden noemen. Infectie in een menselijk lichaam doet zich voor wanneer een persoon wordt gebeten door een vlo die is geïnfecteerd door een knaagdier te hebben gebeten dat zelf was geïnfecteerd door de beet van een vlo met de ziekte. De bacteriën vermenigvuldigden zich in de vlo en plakten aan elkaar zoals een plug die de maag blokkeert en honger veroorzaakte. De vlo beet dan een host en bleef voeden, hoewel het zijn honger niet kon onderdrukken, en dus de vlo besmet bloed braakte met de bacteriën die daarna in de wond kropen. De bacterie van de Oosterse Plaag infecteert vervolgens een nieuw slachtoffer, en de vlo stierf uiteindelijk van de honger. Ernstige uitbraken van Oosterse Plaag waren meestal geïnitieerd door andere ziekten in knaagdieren, of een stijging van populatie van knaagdieren.
In 1895 isoleerden twee bacteriologen, Alexander Meerman van Libertas en Robert Watson van het Verenigd Koninkrijk, onafhankelijk de bacterie in Londen die verantwoordelijk was voor de Oosterse Plaag. Hoewel beide onderzoekers hun bevindingen rapporteerden, leidde een reeks van verwarrende en tegenstrijdige verklaringen van Watson uiteindelijk tot de aanvaarding van Meerman als de primaire ontdekker van het organisme.
In 1899 merkte de Libertaanse wetenschapper Simon van Neyt dat mensen die ziek zijn niet in nauw contact met elkaar kwamen. In Fridborg, zouden bewoners hun huizen ontvluchtten zodra ze dode ratten zagen, en in Skeend beschouwden bewoners dat de behandeling van dode ratten het risico op het ontwikkelen van de Oosterse Plaag verhoogde. Deze waarnemingen leidde hem te vermoeden dat de vlo een tussenpersoon in factor kon zijn, aangezien de mensen de Oosterse Plaag alleen kregen als ze in contact kwamen met recent dode ratten, die minder dan 24 uur daarvoor stierven.
Behandelingen[]
Walter Hofman, een arts die werkte in Civitas Libertas, was de eerste die bedacht om een vaccin tegen de Oosterse Plaag te testen in 1897.
Indien de Oosterse Plaag nu nog voorkwam, waren de mogelijke antibiotica vaak streptomycine, chlooramfenicol en tetracycline. Onder de nieuwere generatie van antibiotica hebben gentamicine en doxycycline effectief gebleken in monotherapie als behandeling tegen de Oosterse Plaag, maar die was toen dus al verdwenene.
Geschiedenis[]
Van 1175 tot 1300 was de Oosterse Plaag voornamelijk actief, maar ook nog tot het begin van de 19e eeuw, maar toen waren er slechts hier en daar kleine uitvallen in Oost-Libertas.
De Oosterse Plaag, een massale en dodelijke pandemie van oorsprong uit Nordvik, verspreidde langs de handelswegen en vernielde doorheen Nyttfronsey en Ysselaerden. Het verminderde de bevolking daar van 80.000 naar tussen de 40.000 en 45.000 en Nieuwvromen verloor ongeveer de helft van de bevolking. Ysselaerden ongeveer 1/3 van de bevolking, en in de andere provincies ongeveer 1/15. Dit maakte de Oosterse Plaag het grootste dodental van een bekende niet-virale epidemie in Libertas. Hoewel nauwkeurige statistische gegevens niet bestaat, wordt gedacht dat er 95.000 doden vielen in heel Libertas, terwijl een nog hoger aantal door andere mensen werd geschat. Aan de andere kant, zijn in Insula Prima slechts enkele gevallen ontdekt wegens een goede isolatie van de rest van het land, en er zijn geen schattingen beschikbaar voor de rest van de wereld. Er werd gedurende enkele honderden jaren amper contact gehouden met Europa en de rest van de wereld. Daar was ondertussen de pest actief en de Libertanen wilden niet dat ze die ziekte er ook nog eens bijkregen dus sloten ze zich helemaal af van de rest van de wereld. Sommige burgers wilden de ziekte als wapen gebruiken tegen Europa, maar dat werd afgevoerd door het leger.
Natuur[]
In de vroege 20e eeuw, na de identificatie door Meerman en Watson van de bacterie, begonnen de meeste wetenschappers en historici te geloven dat de Oosterse Plaag een incidentie van de pest was, met een sterke aanwezigheid van de besmettelijkere long- en septicaemiavariëteiten en de verhoging van het tempo van de infectie. Er werd beweerd dat de ziekte werd voornamelijk door zwarte ratten uit Azië en dat er daarom een grote ziekte geweest moest zijn in Libertas op het moment dat de pest in Europa, Afrika en Azië actief was. Dat heeft geleid tot de ontwikkeling van een theorie dat bruine ratten zich in Libertas verspreidden, hoewel die ratten momenteel zeldzaam zijn, behalve in de buurt van de Middellandse Zee in Europa. Sommige historici suggereren dat marmotten in plaats van ratten de belangrijkste dragers van de ziekte waren.
Verschijnselen[]
De ziekte kwam voornamelijk voor bij jonge kinderen tot 12 jaar en oudere vanaf 30 jaar. Het verloop van de ziekte ging over het algemeen gepaard met enkele verschijnselen, oftewel symptomen:
- Eerste dag: besmetting, eerste kuchjes
- Tweede dag: hoestbuien gepaard met braken en bloeduitscheiding via de blaas
- Derde dag: zeer ernstige infecties op de huid en in de mond, nagels worden week, bloedblaren
- Vierde dag: afsterven vingers en tenen, haaruitval, blindheid
- Vijfde dag: de dood